Braziliaanse Berichten

Ze wilden zo gauw mogelijk vergeten wat ze in het gewelddadige Rio de Janeiro hadden meegemaakt. Ze waren betrokken geweest bij een gewapende overval, hadden nauwelijks het vege lijf gered, en hun eerste reactie was: hier blijven we blijven niet wonen! Ze wilden zo gauw mogelijk deze traumatische ervaring vergeten. Dielson zei z’n baan op, ze verkochten hun huis en vertrokken met hun twee kinderen naar Belo Horizonte, waar ze hoopten een nieuw leven te kunnen opbouwen, in een iets veiliger omgeving. Lees verder »Een nieuw begin voor Dielson en Dolores

Tijdens de jaarlijkse ontmoetingsdag van de gemeenten kwam de oude broeder Jovelino op Nico af. “Ik moet een getuigenis geven, want het is vandaag tien jaar geleden dat ik me bekeerde. Lees verder »“Ik beraamde een moord.”

Even terug!
Dat was een verrassing toen we hoorden dat we 17 dagen naar Brazilie zouden gaan! Ik zou br. Aart Langevoort, voorganger van de Pinkstergemeente te Stadskanaal begeleiden en rondleiden in het werk.
Het was een vol, maar mooi programma dat ons te wachten stond: alle dorpen bezoeken waar de zending een gemeente heeft gesticht en in de meeste ook een sociaal werk. En dan nog: het semi-internaat in Rio Vermelho feestelijk heropenen, de opening van het nieuwe semi-internaat in Senhora do Porto en het bezoeken van de nieuwe gemeente in Gorroros (een plaatsje van 500 inwoners). Hoogtepunt was de grote ontmoetingsdag in Sabinopolis, waar ongeveer 1500 volwassen gelovigen en nog eens zo’n 500 kinderen uit alle gemeenten bijeen kwamen. Lees verder »Oscar van Eijk schrijft:

Alexandre werd geboren in Correntinho, een bergachtige, vrijwel onontgonnen streek met nog grote stukken maagdelijk oerwoud, enkele landerijen en wat hutjes van landarbeiders, verspreid over het land. Een slechte zandweg was de verbinding met enkele grotere plaatsen en met Sabinopolis. Lees verder »Alexandre krijgt een nieuw bestaan