Ga naar de inhoud

Blogs

40 jaar EZB – een terugblik

  • door

‘Wij willen het onze kinderen niet onthouden, wij zullen aan het komend geslacht vertellen van de roemrijke, krachtige daden van de Heer, van de wonderen die Hij heeft gedaan.’ Psalm 78:4

Op 29 juli 1966 werden we uitgezwaaid door een grote groep vrienden en familieleden, die ons van Stadskanaal naar Schiphol bracht. Onze bestemming: Sao Paulo, Brazilie. We wisten niet wat ons te wachten stond – indertijd was Brazilie nog vrij onbekend gebied – maar van een ding waren we zeker: God had ons naar Brazilie geroepen om het Evangelie te brengen aan mensen die het nog nooit gehoord hadden. We werden gastvrij onthaald door Nederlandse zendelingen, die ons ook de eerste lessen in de zo andere cultuur leerden. We bleven een jaar in de staat Sao Paulo, en toen was de tijd aangebroken om te gaan doen waar we voor gekomen waren: het Evangelie brengen aan mensen die het nog nooit hadden gehoord. Op een bovennatuurlijke manier leidde God ons naar een primitieve streek, het ‘dal van de Mucur’ in de staat Minas Gerais. Dit boeiende verhaal van Gods leiding staat beschreven in het boek ‘Schatten uit de duisternis’. In de wijde omgeving was niet een evangelische gemeente. We vestigden ons in de plaats Sabinopolis, waar niet een gelovige woonde. Sabinopolis was een agrarisch dorp: de ‘rijken’ waren boer, landeigenaar, arts, winkelier, rechter of hoofd van de school. De ‘armen’, veelal analfabeten, werkten op de landerijen en de vrouwen en meisjes in de huishouding.

Foto: We staan bij de trap van het vliegtuig naar Brazilie (1966) Lees verder »40 jaar EZB – een terugblik

Hoe ziet het werk er nu uit?

  • door

Op dit moment zijn er 14 gemeentes, waarvan drie in Sabinopolis, en enkele buitenposten. Er zijn 12 fulltime voorgangers, die bijna allemaal door hun eigen gemeente worden onderhouden. In 2005 is er een Bijbelschool gestart, zodat we zelf onze werkers kunnen opleiden. Want we hebben visie om nog veel meer plaatsen en streken te bereiken met het Evangelie.
Volkstuinen (2004) Lees verder »Hoe ziet het werk er nu uit?

“Het woord van God vond steeds meer gehoor, zodat het aantal leerlingen … ster

  • door

Als een olievlek verspreidt het Evangelie zich over de aarde. Wat een vreugde als we mogen constateren dat ons werk in de Heer ook in 2005 daartoe heeft bijgedragen. Lees dit fantastische verhaal en verheugt u samen met ons. Toen we 30 jaar geleden in Sabinopolis woonden, hadden we veel vijanden, maar ook een paar vriendelijke buren. Een van hen, dona Antonita, zag mijn moeite om onze vier kinderen in de kleren te houden – hier waren geen kledingwinkels, men naaide alles zelf – en stuurde haar tienerdochter Clara om een jurk voor Marcia te naaien. Dona Antonita had 15 kinderen, en een van hen, Antonio, was student veearts. Hij studeerde in Belo Horizonte en kwam de weekenden naar huis in Sabinopolis. Hij kwam onze zieke hond behandelen, was heel vriendelijk en kwam ons troosten toen de hond uiteindelijk dood ging. Na 10 jaar in Sabinopolis gewoond te hebben, verhuisden we met ons gezin naar Belo Horizonte, waar ik (Trijnie) de kinderen verzorgde terwijl Nico in Sabinopolis bleef werken. We hadden gedurende de volgende 15 jaar een weekendhuwelijk. Een paar jaar kwam ik nauwelijks in Sabinopolis. Ondertussen was Antonio, onze buurjongen, afgestudeerd, en een volwassen man. Hij had zich in Belo Horizonte gevestigd. Hij kwam achter ons adres, en bezocht ons met zijn jonge vrouw Faride. Ze vertelden ons dat ze zochten naar een geloof dat hen antwoorden gaf. Ze hadden al verschillende kerken bekeken en ook het spiritisme al geprobeerd, maar hadden niet gevonden wat ze zochten. Natuurlijk wilden we met ze praten en hun helpen antwoorden te vinden want ze hadden veel vragen over de Bijbel. En toen kwamen Antonio en Faride tot bekering! Het was prachtig om te zien hoe God in hun leven ging werken. Lees verder »“Het woord van God vond steeds meer gehoor, zodat het aantal leerlingen … ster

Vrienden,

  • door

Ze waren weer thuis, Paulus en Silas, na een lange en gevaarlijke zendingsreis te hebben volbracht. Er waren mensen tot het geloof gekomen! Moe en gelukkig riepen ze de christenen uit de uitzendende gemeente te Antiochie bijeen en vertelden wat God allemaal had gedaan. (Hand. 14:27) En dat is nu precies wat wij ook willen doen: U aan het eind van het jaar toeroepen: “Vrienden, bidders en gevers, luister naar onze verhalen over wat God allemaal heeft gedaan in Brazilie!” Lees verder »Vrienden,

Eens verslaafde, nu werker voor God

  • door

Mijn naam is Jersandro Onofre de Moura, ik ben beheerder van het conferentiecentrum. Ik heb een rijk leven; de HEER heeft mij gekozen om Hem te dienen, en ik geef het beste voor Hem.
De verandering in mijn leven begon toen ik op een dag werd uitgenodigd door een vriend om naar de kerk te gaan. Ik woonde in die tijd in Belo Horizonte. Ik gebruikte alcohol en drugs en had wisselende seksuele contacten. Ik was heel trots op mij zelf, maar had dorst naar de Heer. De Heilige Geest begon tot mij te spreken. Mijn vriend nam me vaker mee naar de kerk en ik nam Jezus aan als mijn HEER en Redder. Lees verder »Eens verslaafde, nu werker voor God

Zomaar een jongetje…

  • door

Gean Matozinho is 6 jaar en zit in de eerste klas van de zendingsschool in Cismarias. Om er te komen loopt hij 5 km! Hij heeft 6 broertjes en zusjes, waarvan de oudste 12 jaar is. Zijn moeder is Maria Jose da Cruz (31). Ze woont samen met Celio (29). Door middel van de zendingsschool kwam het gezin in aanraking met het Evangelie. Maria Jose kwam naar de gemeente, bekeerde zich, en kreeg een ander leven. Maar omdat ze een ongehuwde moeder was, stond ze alleen voor de (op)voeding van haar 7 kinderen, en daarnaast is in Cismarias geen werk! Lees verder »Zomaar een jongetje…

Marly, een docent van de bijbelschool, schreef deze brief

  • door

Lieve vrienden,  Vandaag wil ik met jullie mi­jn blijdschap delen, want ik ben gelukkig en voel me op de juiste plaats, hier in Sabinopolis. Afgelopen zondag waren we met de leerlingen in Gororos. Onofre had ons uitgenodigd om evangelisatiediensten te houden, voor volwassenen en kinderen. Dit is een mijlpaal in onze historie als Bijbelschool. Nadat we alles besproken en georganiseerd hadden met Onofre, bereidden we een kindersamenkomst voor voor ongeveer 30 kinderen. Onze structuur was opgezet voor maximaal 50 kinderen, Maar er kwamen er meer dan 100! Lees verder »Marly, een docent van de bijbelschool, schreef deze brief