Dayanne Fernandes da Silva kwam dagelijks spelen en haar huiswerk maken in het wijkcentrum in haar buurt. Ook hoorde ze over de Heer Jezus. Ze werd er door geraakt en wilde haar leven aan Hem geven. “Nee, dat wil ik niet hebben”, zei haar moeder, die geen christen is, “wacht maar tot je 15 jaar bent”. Lees verder »”Ik heb al lang genoeg gewacht”!
Recht uit het hart.
Enkele weken terug had ik het voorrecht een reis te mogen maken naar Brazilie, in gezelschap van Oscar van Eijk (die mij steeds heeft vertaald), samen met zijn gezin. Het doel van de reis was: het werk van Nico en Trijnie beter te leren kennen, en daarnaast de gemeenten te bemoedigen met het Woord van God. Zeventien dagen lang hadden we een druk programma om zoveel mogelijk plaatsen te bezoeken en samenkomsten te houden. Het heeft mijn hart diep geraakt! Lees verder »Br. Aart Langevoort, voorganger van de Pinkstergemeente te Stadskanaal vertelt:
Even terug!
Dat was een verrassing toen we hoorden dat we 17 dagen naar Brazilie zouden gaan! Ik zou br. Aart Langevoort, voorganger van de Pinkstergemeente te Stadskanaal begeleiden en rondleiden in het werk.
Het was een vol, maar mooi programma dat ons te wachten stond: alle dorpen bezoeken waar de zending een gemeente heeft gesticht en in de meeste ook een sociaal werk. En dan nog: het semi-internaat in Rio Vermelho feestelijk heropenen, de opening van het nieuwe semi-internaat in Senhora do Porto en het bezoeken van de nieuwe gemeente in Gorroros (een plaatsje van 500 inwoners). Hoogtepunt was de grote ontmoetingsdag in Sabinopolis, waar ongeveer 1500 volwassen gelovigen en nog eens zo’n 500 kinderen uit alle gemeenten bijeen kwamen. Lees verder »Oscar van Eijk schrijft:
Iedere week wordt er een bijeenkomst gehouden met de tuinders. Dat zijn zo’n 30 mannen en vrouwen, die een volkstuin hebben op het terrein van de zending in Sabinopolis. Sommigen van hen zijn gelovig, maar de meeste niet. Lees verder »Maak kennis met de tuinders
Veel gezinnen die van oorsprong van het land komen, willen niet meer werken als landarbeider en gaan naar de grote steden. Om te overleven als kleine landbouwer, die zijn voedsel verbouwt op het land van een boer, is bijna niet mogelijk. Men is niet meer gemotiveerd. Lees verder »”Het verhaal van de landbouwer Marcionilio”
Paulinho komt uit een geslacht van slagers en drinkers. Zijn vader en moeder waren alcoholisten en het is niet te verwonderen dat Paulinho (en de meeste van zijn talrijke broers) dat ook was. Tot hij in aanraking kwam met gelovigen, hij aangesproken werd door de Heer en tot bekering kwam. Wat een verandering in het leven van Paulinho. Lees verder »”Ik woon in het paradijs!”
Gedurende de trainingsweek was Ivanilde (31 jaar) aangetrokken om de gebouwen schoon te houden. Het viel mij (Trijnie) op, dat ze me met een vriendelijke glimlach, heel open, tegemoet kwam. De meeste vrouwen die komen werken zijn wat terughoudend Lees verder »Een “beker koud water” voor Ivanilde
U kent Aparecida misschien wel: haar foto prijkt al jaren op het wandbord van de EZB-stand. Een jong negervrouwtje, met twee kleine kinderen: een toonbeeld van mistroostigheid. Ze woont in Materlandia en werd door haar vader vanaf haar vierde jaar misbruikt. Toen ze veertien was, werd ze zwanger van haar vader. Lees verder »Een verdrietig verhaal met een gelukkig einde
Maria keek haar ogen uit, toen ze in het dorp Sabinopolis kwam! Wat veel huizen! En veel mensen! In haar leventje van 15 jaar had ze alleen nog maar oerwoud gezien, hun maisveldje, en een paar mensen die in de buurt woonden, buiten haar familie. Lees verder »Maria en Juvenal
Elf mensen worden gedoopt, en elk heeft zijn eigen verhaal. Ieder is speciaal in de ogen van de Heer, maar ook in de onze. Een van de dopelingen is Sandra, die door een van onze zusters, een collega-onderwijzeres, werd meegenomen naar de samenkomst Lees verder »Doopdienst in Belo Horizonte