Belo Horizonte is een stad met 3 miljoen inwoners, en de meeste gemeenteleden wonen ver van onze plaats van samenkomst af. Het is een jonge gemeente, met veel pasbekeerden. Lees verder »Drie echtparengroepen in de gemeente Belo Horizonte
Ze wilden zo gauw mogelijk vergeten wat ze in het gewelddadige Rio de Janeiro hadden meegemaakt. Ze waren betrokken geweest bij een gewapende overval, hadden nauwelijks het vege lijf gered, en hun eerste reactie was: hier blijven we blijven niet wonen! Ze wilden zo gauw mogelijk deze traumatische ervaring vergeten. Dielson zei z’n baan op, ze verkochten hun huis en vertrokken met hun twee kinderen naar Belo Horizonte, waar ze hoopten een nieuw leven te kunnen opbouwen, in een iets veiliger omgeving. Lees verder »Een nieuw begin voor Dielson en Dolores
De Bijbels zijn er! Aan ieder die een gift voor deze Bijbels heeft gestuurd onze hartelijke dank! Voor de ruim € 8000,00 konden we 473 Bijbels in de “Living Bible”-vertaling kopen. Lees verder »De 472 Bijbels zijn er!
Dat zegt Jociara Rodrigues Pereira Silva, 13 jaar. “Mijn ouders zijn christen, en hebben me altijd meegenomen naar de kerk en de zondagschool. Toen ik 8 jaar was, ging ik iedere dag naar het wijkcentrum. Daar speelde ik en maakte m’n huiswerk. Ik hoorde daar over de Heer Jezus, maar het sprak me niet aan. Ik deed veel verkeerde dingen, en ik wist dat ik niet bij de Heer Jezus hoorde. Lees verder »“Mijn grootste verlangen is om de Heer Jezus te dienen!”
Tijdens de jaarlijkse ontmoetingsdag van de gemeenten kwam de oude broeder Jovelino op Nico af. “Ik moet een getuigenis geven, want het is vandaag tien jaar geleden dat ik me bekeerde. Lees verder »“Ik beraamde een moord.”
Hoe functioneert een semi-internaat?
Op schooldagen komen de kinderen van 7.00 -17.00 uur in het semi-internaat. Eerst krijgen ze een ontbijt. De kinderen gaan een dagdeel naar school; ’s morgens een groep en ’s middags een groep. De kinderen die ’s morgens naar school gaan, kleden zich na het ontbijt om in het (verplichte!) uniform, en gaan naar school. De overige kinderen gaan eerst huiswerk maken, daarna spelen en vervolgens douchen, om hun uniform aan te doen. Ze nuttigen de warme maaltijd en gaan naar school. Lees verder »Financiele kinderadoptie
Toen we in 1966 naar Sabinopolis trokken, wisten we alleen dat er geen protestanten waren, wel slangen. Maar we kenden ook onze opdracht: “Het evangelie te brengen waar het nog niet bekend was.” Lees verder »Schatten uit de duisternis…
Alexandre werd geboren in Correntinho, een bergachtige, vrijwel onontgonnen streek met nog grote stukken maagdelijk oerwoud, enkele landerijen en wat hutjes van landarbeiders, verspreid over het land. Een slechte zandweg was de verbinding met enkele grotere plaatsen en met Sabinopolis. Lees verder »Alexandre krijgt een nieuw bestaan
Dayanne Fernandes da Silva kwam dagelijks spelen en haar huiswerk maken in het wijkcentrum in haar buurt. Ook hoorde ze over de Heer Jezus. Ze werd er door geraakt en wilde haar leven aan Hem geven. “Nee, dat wil ik niet hebben”, zei haar moeder, die geen christen is, “wacht maar tot je 15 jaar bent”. Lees verder »”Ik heb al lang genoeg gewacht”!
Recht uit het hart.
Enkele weken terug had ik het voorrecht een reis te mogen maken naar Brazilie, in gezelschap van Oscar van Eijk (die mij steeds heeft vertaald), samen met zijn gezin. Het doel van de reis was: het werk van Nico en Trijnie beter te leren kennen, en daarnaast de gemeenten te bemoedigen met het Woord van God. Zeventien dagen lang hadden we een druk programma om zoveel mogelijk plaatsen te bezoeken en samenkomsten te houden. Het heeft mijn hart diep geraakt! Lees verder »Br. Aart Langevoort, voorganger van de Pinkstergemeente te Stadskanaal vertelt: