Ga naar de inhoud

Blogs

Het nieuwe gezicht van Sabinópolis

  • door

Na een generatie zendingswerk is het beeld van Sabinópolis en regio enigszins veranderd. Extreme armoede is er nog steeds, maar in mindere mate. Op dit moment zijn er enkele initiatieven van de overheid (plaatselijk en landelijk) om de kinderarbeid uit te roeien en arme gezinnen sociaal-economisch op een hoger peil te brengen, en eveneens te garanderen dat de kinderen een schoolopleiding volgen. Eis van de regering is dat iedere burgerlijke gemeente een commissie maatschappelijk werk heeft, die deze sociale projecten uitvoert. Lees verder »Het nieuwe gezicht van Sabinópolis

Na drie keer hulp nog steeds een vijand

  • door

In een zondagavondsamenkomst in Sabinópolis vroeg een – voor de meesten – onbekende dame van ruim 60 jaar het woord en vertelde haar verhaal. Ze heet Marina en is de weduwe van Dr. João Silveira. Ze woont in Belo Horizonte, maar komt oorspronkelijk uit een heel bekende familie in Sabinópolis. Ze vertelde dat zij de eerste persoon was die, veertig jaar geleden als jong meisje, naar het huis van Nico en Trijnie kwam om hen welkom te heten in de plaats. Veel mensen waren hier niet gelukkig mee! Lees verder »Na drie keer hulp nog steeds een vijand

Denise Silva Maranhao, maatschappelijk werkster van de EZB vertelt

  • door

“Ik ben in Rio de Janeiro opgegroeid. Mijn ouders waren evangelische christenen, en in mijn kindertijd heb ik de Heer Jezus leren kennen. Met de jeugdgroep en de leiders uit mijn gemeente deed ik mee aan een evangelisatiewerk in een favela (armenwijk). Ik zag al gauw dat naast het brengen van het Evangelie ook daadwerkelijke hulp nodig was voor deze arme en kansloze mensen, en besloot maatschappelijk werk te gaan studeren. Mijn verlangen was om te leren hoe ik de mensen uit armste lagen van de bevolking het beste kon helpen. Gedurende mijn studietijd werd ik lid van de Evangelische Studentenbeweging, die heel actief was in het evangeliseren onder de studenten, en het motiveren van studenten om zich beschikbaar te stellen voor de zending. Ik besloot om Hem te dienen onder arme bevolkingsgroepen in het binnenland, waar bijna geen enkele professional wil werken. Lees verder »Denise Silva Maranhao, maatschappelijk werkster van de EZB vertelt

Veranderde problematiek

  • door

De problematiek van de bevolking is veranderd. Was het voorheen de extreme armoede, nu zijn er méér schrijnende problemen waarover we ons samen met de leiders en voorgangers buigen. Bijvoorbeeld: drugsgebruik, criminaliteit en tienerzwangerschappen. De drugs die (veelal openlijk) worden gebruikt zijn marihuana, crack en cocaïne. Er zijn geen officiële gegevens bekend, maar de leiders van het werk schatten dat 60% van de jeugd (en een deel van de volwassen bevolking!) drugs gebruikt. Lees verder »Veranderde problematiek

Tante Júnia, wil jij mijn moeder zijn?

  • door

“Tante Júnia, wil jij mijn moeder zijn?” las ik op het vodje papier dat Maria José (11) in m’n handen drukte. De tranen sprongen in m’n ogen! Het is niet verwonderlijk dat Maria José graag een andere moeder zou willen hebben: haar moeder houdt niet van haar kinderen. Waarschijnlijk heeft er ook nog nooit iemand van háár gehouden. Maria José woont met haar familie, bestaande uit 9 personen, in een hut met slechts één vertrekje: moeder, de man met wie ze sinds kort samenwoont, een alcoholist, en 7 kinderen. Lees verder »Tante Júnia, wil jij mijn moeder zijn?

Danielle’s levensverhaal

  • door

Ik ben Danielle Lins da Cunha, en ik ben geboren op 1 april 1987, in Sabinópolis, in het binnenland van Minas Gerais. Toen ik nog geen jaar was, kreeg ik hersenvliesontsteking, een ziekte die dodelijk kan zijn of hersenletsel kan geven. Toen mijn ouders me naar het ziekenhuis brachten, zei de arts dat ik maximaal nog 12 uur te leven had. Ik werd opgenomen, en wonder boven wonder kwam ik er boven op. Ik ben me bewust dat God me toen genezen heeft. God zorgde voor me al vanaf dat ik een baby was. Ik weet zeker dat Hij me liet leven omdat Hij mijn leven wil gebruiken.

Toen mijn ouders pas getrouwd waren, ging mijn moeder eens naar de IEMP-gemeente, waar ze het Evangelie duidelijk hoorde, en dezelfde avond bekeerde ze zich. Maar de Heer volgen, was heel moeilijk voor haar: mijn vader haatte de christenen, en alleen al er aan te denken dat zijn vrouw naar de diensten wilde, maakte hem woedend. Mijn moeder hield van m’n vader en wilde het hem graag naar de zin maken, dus ze liet het maar zitten, en ging niet meer. Lees verder »Danielle’s levensverhaal

Nederlands bezoek in Rio Vermelho

  • door

Hoe hebben de Brazilianen dit ervaren?
Verslag van Lúcio en Júnia Lemos, voorgangersechtpaar in Rio Vermelho

“Het was al donker toen de bus met de 31 Nederlandse broeders en zusters (en enkele Braziliaanse) stopte voor het semi-internaat en jeugdcentrum. De kinderen, tieners en hun ouders wachtten vol spanning. Onze bezoekers kwamen binnen, opgewacht door rijen kinderen die hen ontvingen met gejuich. Er werden cadeautjes van pleegouders aan hun kinderen gegeven, er werd gefilmd en gefotografeerd. Voor de kinderen en tieners was het een moment van blijdschap en herkenning: dit zijn nu de mensen – en vertegenwoordigers van hen – die ons het semi-internaat en het jeugdcentrum hebben gegeven; die zorg hebben voor ons. Na een tijdje zeiden we tegen de ouders en de kinderen dat ze nu wel naar huis mochten, maar dat deden ze pas toen de groep weer in de bus stapte om naar de kerk te gaan. Lees verder »Nederlands bezoek in Rio Vermelho

Mijn bevindingen van de zendingsreis

  • door

Door Rob van der Hoek

“We kwamen ’s avonds aan op het vliegveld van Belo Horizonte na een voorspoedige reis. We werden ontvangen door een grote groep enthousiaste Braziliaanse broers en zussen, die ons toezongen “Ja, God is goed.” Een warm welkom. Het enthousiasme was zeer groot; er werd gejuicht, met strips rood-wit-blauw en geel-groen crepepapier gezwaaid, en we werden stevig omhelst toen we in de ontvangsthal kwamen met onze koffers. We stapten, onder luid gejuich, de bus in (die was gehuurd om ons deze dagen te vervoeren) over een rode loper.

De Nederlandse groep biedt Nico en Trijnie een prachtige bijbel aan Lees verder »Mijn bevindingen van de zendingsreis

Nederlands bezoek in Senhora do Porto

  • door

Verslag van de voorgangers

“Ter ere van het 40-jarig jubileum van het zendingswerk in Brazilië hadden we een openluchtbijeenkomst georganiseerd op het centrale plein in het dorp. We hadden een podium opgebouwd en geluidsapparatuur gehuurd, zodat alles goed zichtbaar en hoorbaar was. Er luisterden veel mensen. We ontvingen de broeders en zusters uit Nederland, en ook een groep uit Sabinópolis van de wijkgemeente Boa Vista. Broeder José Matias uit Córrego Doce bracht op enthousiaste wijze het evangelie. We genoten van de zang van de Nederlandse groep. Na de samenkomst liepen we met z’n allen de heuvel op, naar het gebouw van het semi-internaat, waar een heerlijke lunch klaar stond, met liefde bereid door de medewerkers van het semi-internaat,

[align=center] Op weg naar een armenwijk (favelha)
[/align] Lees verder »Nederlands bezoek in Senhora do Porto

Een reis om nooit te vergeten!

  • door

Brazilië-ervaring van de musici.
Door Daan Kroeze

Veertig jaar een gezegend zendingswerk in de binnenlanden van Brazilië. Alle reden voor dankbaarheid. Alle reden voor een feest. En dát was het! Met 31 mensen uit Nederland mochten we, samen met onze Braziliaanse broers en zussen, de veertigste verjaardag van de IEMP-BEM (gemeentes en diaconaal werk) vieren. We bezochten vrijwel alle dorpen en steden waar een gemeente en (in de meeste gevallen) een semi-internaat van de BEM is ontstaan tijdens de afgelopen vier decennia.

Lees verder »Een reis om nooit te vergeten!