Bouw van een kerkje in Jacare
In Jacaré, een gebied drie kilometer van Senhora do Porto, evangeliseert de gemeente van Senhora do Porto en er zijn al enkele gelovigen. Heel enthousiast… Lees verder »Bouw van een kerkje in Jacare
In Jacaré, een gebied drie kilometer van Senhora do Porto, evangeliseert de gemeente van Senhora do Porto en er zijn al enkele gelovigen. Heel enthousiast… Lees verder »Bouw van een kerkje in Jacare
Stelt u zich eens een uitgestrekt bergachtig landschap voor, met daarover verspreid enkele landerijen en grote stukken oerwoud. Op de open plekken langs de berghellingen grazen magere koeien. Kleine groepjes mensen wonen verspreid over de dalen, ver van de bewoonde wereld. Ze beplanten een stukje grond, of werken soms een tijdje bij een boer. Het zijn overwegend analfabeten, eenvoudige mensen die dicht bij de natuur leven. Het zouden indianennederzettingen kunnen zijn, alhoewel deze bevolkingsgroepjes bestaan uit “gewone Lees verder »Indianen in Corrego Doce?
Zendingsvrienden, Om jullie een idee te geven hoe onze werkers hier leven en strijden voor de Heer, en de mogelijkheden om het werk van de Heer te doen, vertalen we deze brief van de drie leiders, Lúcio, Júnia, en Núbia. Lúcio en Júnia leiden de gemeente, in het centrum van het dorp. Núbia Fröes leidt het semi-internaat en het Jeugdcentrum, dat funcioneert in de wijk Chapadinha, een van de meeste zondige en arme wijken van Rio Vermelho: Lees verder »Het werk in Rio Vermelho
Met grote ogen staren de kinderen mij aan. ‘Een echte indiaan juf?’, klinkt het bezorgd. Ik lach. ‘Ja, een echte indiaan, maar hij is heel lief hoor.’ Ik zie een kind zuchten van opluchting. Kinderen zijn zo prachtig. Je kan precies van de gezichten aflezen wat ze denken en wat ze voelen.
Lees verder »Juf Talitha Steenbeek vertelt
Ik dank God dat hij personen als jullie op mijn weg heeft gebracht. Mijn naam is Juarez Ferreira de Moura, ik ben vierentwintig jaar oud. Ik denk met veel dankbaarheid aan de jullie projecten die me geweldig geholpen hebben. Ik herinner me dat ik zes jaar was en in het semi-internaat van Euxenita kwam. Vanaf de eerste dag dat ik er kwam vond ik het er fantastisch. Mijn moeder dacht dat ik niet zou willen blijven, maar ik vond het er fijn! Lees verder »Hier doen we het allemaal voor!
Het begon allemaal in 1966 met de uitzending van een jong echtpaar: Nico en Trijnie van Eijk, vanuit de Pinkstergemeente in Stadskanaal. Nico en Trijnie hebben in de afgelopen 40 jaar in Brazilië een geweldig mooi werk mogen opzetten. Dit jubileum hebben we gevierd op 21 mei, met een dankdienst in theater Geert Teis te Stadskanaal. Lees verder »40 jaar zending Brazilië
40 jaar EZB! Voor het jubileum hebben we een boekje samengesteld “40 schatten uit de duisternis”. Dit boekje bevat 40 aangrijpende getuigenissen van mensen die… Lees verder »Bestelformulier
Sinds kort hebben we ontzettend leuke en boeiende presentaties voor kinderen waarvan scholen door heel Nederland enthousiast gebruik van maken. Hoe ziet zo’n dag eruit?… Lees verder »Presentaties voor scholen
‘Wij willen het onze kinderen niet onthouden, wij zullen aan het komend geslacht vertellen van de roemrijke, krachtige daden van de Heer, van de wonderen die Hij heeft gedaan.’ Psalm 78:4
Op 29 juli 1966 werden we uitgezwaaid door een grote groep vrienden en familieleden, die ons van Stadskanaal naar Schiphol bracht. Onze bestemming: Sao Paulo, Brazilie. We wisten niet wat ons te wachten stond – indertijd was Brazilie nog vrij onbekend gebied – maar van een ding waren we zeker: God had ons naar Brazilie geroepen om het Evangelie te brengen aan mensen die het nog nooit gehoord hadden. We werden gastvrij onthaald door Nederlandse zendelingen, die ons ook de eerste lessen in de zo andere cultuur leerden. We bleven een jaar in de staat Sao Paulo, en toen was de tijd aangebroken om te gaan doen waar we voor gekomen waren: het Evangelie brengen aan mensen die het nog nooit hadden gehoord. Op een bovennatuurlijke manier leidde God ons naar een primitieve streek, het ‘dal van de Mucur’ in de staat Minas Gerais. Dit boeiende verhaal van Gods leiding staat beschreven in het boek ‘Schatten uit de duisternis’. In de wijde omgeving was niet een evangelische gemeente. We vestigden ons in de plaats Sabinopolis, waar niet een gelovige woonde. Sabinopolis was een agrarisch dorp: de ‘rijken’ waren boer, landeigenaar, arts, winkelier, rechter of hoofd van de school. De ‘armen’, veelal analfabeten, werkten op de landerijen en de vrouwen en meisjes in de huishouding.
Foto: We staan bij de trap van het vliegtuig naar Brazilie (1966) Lees verder »40 jaar EZB – een terugblik
Op dit moment zijn er 14 gemeentes, waarvan drie in Sabinopolis, en enkele buitenposten. Er zijn 12 fulltime voorgangers, die bijna allemaal door hun eigen gemeente worden onderhouden. In 2005 is er een Bijbelschool gestart, zodat we zelf onze werkers kunnen opleiden. Want we hebben visie om nog veel meer plaatsen en streken te bereiken met het Evangelie.
Volkstuinen (2004) Lees verder »Hoe ziet het werk er nu uit?