Blij gezang begeleid door gitaren en accordeons weerklinkt over het terrein waar de weduwen hun jaarlijkse vakantieweek doorbrengen. Het is de folkloristische dag, een van de hoogtepunten van de speciale vakantieweek voor alleenstaanden. In de grote ronde oven worden op traditionele manier koekjes en broodjes gebakken en er zijn demonstraties van manden vlechten, houtbewerken en allerlei oude ambachten. Wat een heerlijke momenten tijdens deze dagen waar al deze kwetsbare vrouwen het hele jaar naar uitkijken.
Elke dag was er bijbelstudie en werd er volop geknutseld. Ook een bezoek aan een Kindercentrum waarbij alle kinderen en hun moeders gezegend werden ontbrak niet. Op een van de avonden was er zelfs een heus (DVD-)concert van André Rieu! Maar hoogtepunt van de week is steevast de lofprijsavond waarbij iedereen bovenmate wordt gezegend.
Ook voor Jane en Ana was het een bijzondere week. Jane was ooit een zeer actieve vrouw in haar kerk en voorzitter van heel wat vrouwengroepen in de staat Minas Gerais. Ana was 50 jaar geleden haar kindermeisje en daarna een tweede moeder voor Jane’s kinderen.
Jane was gelukkig getrouwd, had een mooi gezin en doceerde aardrijkskunde op de universiteit. Totdat haar man haar bedroog en verliet. Ze raakte in een diepe depressie.
Toen hoorde ze van het weduwenwerk en zodra ze weer de deur uit durfde kwam zij, altijd samen met Ana, naar de dagopvang waar ze liefdevol werd ontvangen. Ze was in die tijd onverzorgd en vaak zat ze met verdrietige ogen in het niets te staren. Maar de bijbeluurtjes, de gebeden voor haar en de gesprekken deden haar goed, en langzamerhand kwam ze weer uit haar diepe put. Het ging zelfs zo goed met haar dat ze haar werkzaamheden in haar kerk weer oppakte, en zo’n vol programma kreeg dat ze niet meer dagelijks naar de dagopvang kon komen. Maar af en toe wipte ze even langs om ons te bedanken!
Ana kreeg ondertussen lichamelijke klachten: slijtage in haar knieën zodat ze met een wandelstok moest gaan lopen. Inmiddels was Jane gepensioneerd. Plotseling begon ze echter weer verschijnselen van depressie en vergeetachtigheid te vertonen en uitval van bepaalde bewegingen. Ana, die haar trouw verzorgde, dacht dat Jane Alzheimer kreeg. Tot ze op een dag de trap niet meer op kon lopen. Na een reeks onderzoeken bleek dat ze twee stolsels in de hersenen had. Ze werd geopereerd, knapte langzaam weer op, en nu zijn Jane – helemaal gezond – en Ana – slecht ter been – samen in de vakantieweek. Ze zijn gelukkig en Ana zegt: “Ik zorg voor Jane en Jane zorgt voor mij!”
