De zomervakantie zat er weer op en aansluitend vond de jaarlijkse toerustingsweek voor alle 80 medewerkers van de hulpprojecten plaats. Het was een week van uitstekende workshops, knutselen, lessen psychologie, maar ook planningen uitschrijven.
Een van de medewerksters is Marinéia. Op jonge leeftijd kreeg ze haar eerste kind, waarop haar vriend haar in de steek liet. In het dorp waar ze woonde was geen enkel baantje te vinden, dus vertrok ze naar de grote stad om in het onderhoud van haar kindje te kunnen voorzien terwijl haar zoontje bij haar ouders achterbleef. Een paar jaar later keerde ze terug naar haar geboortedorp en kreeg een vaste relatie. Wat was ze blij toen ze op een gegeven moment in het Kindercentrum kon komen werken en tegelijk haar (inmiddels) 3 kinderen kon plaatsen!
De kinderen hoorden er over de Here Jezus en vertelden er thuis honderduit over! Schoorvoetend ging Marinéia zo nu en dan met de kinderen naar de kerk en wat ze er hoorde sprak haar wel aan.
Het was tijdens deze toerustingsweek dat de verlegen Marinéia de beslissing nam: “Ja, ook ik wil het offer van de Here Jezus aannemen, en God voortaan gehoorzaam zijn!” Ze kreeg nieuwe hoop voor de toekomst.
Samen met de andere kinderwerkers keerde ze aan het einde van de week met hernieuwde energie huiswaarts om zich volledig in te zetten voor de kinderen die aan haar zorg zijn toevertrouwd.
