De kleine lemen hut was nat van binnen en van buiten; het regende al meerdere dagen en de kleimuren waren week van de regen en stonden op instorten. Ook hielden de oude dakpannen de regen niet meer tegen, en de lemen vloer was glibberig. Op een bed gemaakt van houten staken zaten twee kleine meisjes op een vuile doek. De moeder liep verdwaasd en dronken rond; haar man had haar in de steek gelaten omdat hij gezocht werd in verband met drugshandel.
Zonder een fatsoenlijk huis, zonder man, zonder werk, zonder geld en zonder eten, en met 8 kleine kinderen…. het team van het wijkcentrum vond dit gezin in deze hopeloze situatie. Er moest vlug gehandeld worden. Er werd meteen voor eten gezorgd. De tweeling van 11 maanden, Sara en Samara, was ondervoed. Samara was er het slechtst aan toe, ze woog slechts 4,7 kg. Zo kwamen deze kleintjes in het dagverblijf, waar ze liefdevol begeleid werden door een dokter, een voedingsdeskundige en verzorgsters. De andere zes kinderen werden opgevangen in het wijkcentrum.
De ‘BEM’ (de diaconale tak van de EZB) huurde een huis voor het gezin en de moeder kreeg begeleiding voor haar alcoholverslaving. Stapje voor stapje ging het gezin vooruit; de moeder werd vrij van de drank, de kinderen gingen naar school – dat is niet vanzelfsprekend in onze omgeving – en werden gezond. Ook kwam de vader terug. Met hulp van de zending en meerdere gelovigen die begaan waren met hun lot, bouwden ze een huisje.
Sara en Samara zijn nu 8 jaar oud. Het zijn vrolijke meisjes, die dagelijks naar het dagverblijf komen. Helaas heeft het verhaal geen happy end: de ouders hebben zich (nog) niet bekeerd, en de vader is weer verdwenen. Bid met ons mee dat het allerbelangrijkste in hun leven zal plaatsvinden: dat ze een nieuw leven met God zullen vinden.
Foto: Sara en Samara met hun moeder