Ik voelde me klein
Daar loopt hij weer, Ismar, dat kleine, verlegen mannetje. Vooral met zijn kruiwagen lijkt hij soms net een kabouter. Hij is samen met zijn vrouw verantwoordelijk voor het onderhoud van het stuk grond waarop de bijbelschool en het conferentiecentrum staan. Hij is meestal serieus, maar heel soms, vertelt hij een mop! Aangezien hij erg moeilijk te verstaan is moet ik de mop wel drie keer horen voordat ik hem begrijp en heb ik tegen die tijd dus al minstens twee keer uit beleefdheid gelachen, hopend dat mijn timing in elk geval goed was…
Afgelopen zondag waren we op bezoek in de gemeente van Senhora do Porto en tot mijn verrassing bleek Ismar de prediker van die avond te zijn! Wat er gebeurde toen hij het podium besteeg is met geen pen te beschrijven. Voor mijn ogen veranderde deze bedeesde man in een krachtige persoonlijkheid. Zijn stem klonk opeens vast als een bazuin en wie schetst mijn verbazing: ik kon elk woord verstaan! Wat een geweldige, heldere woordverkondiging die avond en wat een passie! Zijn ogen en houding straalden een vertrouwen en autoriteit uit die ik niet van hem gewend was. Die avond was het feest in de hemel, want na zijn uitnodiging kwam er een jongeman tot levend geloof in de Here Jezus…
“God heeft het onaanzienlijke van de wereld uitgekozen. Dat gebruikt Hij om wat in de wereld belangrijk is, buitenspel te zetten.” 1 Cor.1:28