Ga naar de inhoud

Parels van mensen

  • door
Ismar en Sylvânia

Hij was het broodmagere vijfde kind dat samen met de andere negen opgroeide in de schamele hut diep in het binnenland van Bagagem. Z’n vader werkte hard op het land, bezatte zich aan het einde van de week om vervolgens onderweg al de levensmiddelen die hij van z’n schamele loon had gekocht te verliezen. Toen hij twaalf was hield z’n vader het voor gezien en ging er vandoor. De berooide moeder ging met haar kinderen (de jongste was net een jaar) in een van de armenwijken van Sabinópolis wonen waar de jongsten in het Kindercentrum terecht konden en de oudsten begeleid werden in het Wijkcentrum. Het gezin werd in leven gehouden door de uitdeling van melk, rijst, bonen en soja-supplementen door de zending. Zo gauw de kinderen 12 waren werden ze van school gehaald om geld te gaan verdienen.
Zij was 3 jaar toen haar moeder wegvluchtte van de altijd dronken man die haar voortdurend mishandelde, haar drie kinderen moederziel alleen achterlatend bij hun vader. Gelukkig konden de kinderen overdag naar het Kindercentrum, maar toen ze 11 was werd ook zij van school en van het Kindercentrum gehaald om mee te helpen in het gezin: er moest buiten het dorp hout worden gehakt en naar huis worden gesjouwd en gras voor de geit die ze inmiddels ook hadden gekregen van de zending. Haar vader leefde in totaal met 17 vrouwen samen.
Ik heb het over het echtpaar Ismar (44) en Silvânia (39). Beiden maakten een kansloze start en zouden in de goot terecht zijn gekomen als de zending er niet was geweest. Beiden namen reeds op jonge leeftijd de Here Jezus aan: hij als kind toen Nico en Trijnie diep in het binnenland samenkomsten hielden, en zij in het Kindercentrum waar ze elke dag genoot van de bijbelverhalen.
En wat een prachtige mensen zijn het geworden! Overal zijn ze het toonbeeld van dienstbaarheid. Overdag werken ze op het terrein van het conferentiecentrum: schoonmaken, vegen, koken, metselen, schoffelen, rioleringen ontstoppen en in hun vrije tijd dienen ze sinds een paar jaar de gemeente in Corrego Doce die sindsdien gestaag groeit onder hun liefdevolle leiding.