Na vele maanden van grote droogte waarbij een aantal essentiële waterreservoirs in Brazilië leeg raakten en een naburige stad zelfs door andere dorpen van water moest worden voorzien, kwam eindelijk de regen. Veel regen. Zoveel zelfs dat de kleine riviertjes die door de dorpjes lopen in een dag tijd tot wel 6 meter stegen! Niets werd ontzien door de kolkende modderstromen en vele huizen liepen onder. Ook de kerk en het huis van het net gearriveerde voorgangersechtpaar in Rio Vermelho stonden blank. Nou ja, “blank”, het was eerder “bruin”. Gelukkig zakte het water ook weer zo snel als het was gekomen, maar de drek bleef overal achter. Met man en macht kwamen een aantal gemeenteleden gewapend met emmers, trekkers en kaplaarzen om aan de slag te gaan en na een dag hard zwoegen was alles gelukkig weer redelijk schoon.
Minder geluk hadden vele mensen op de heuvels die na jaren van hard zwoegen en sparen hun zelfgebouwde huisjes weg zagen glijden of op de rand van de afgrond zagen staan. Wonder boven wonder deden zich geen persoonlijke ongelukken voor. Maar we bidden voor de getroffenen en kijken waar we bijstand kunnen verlenen.
