Ga naar de inhoud

Nieuwe studenten op de bijbelschool

  • door
De nieuwe studenten, rechts bovenin Wesley

‘Tsjonge, ik was zó opgewonden dat ik niet kon slapen vannacht, Had jij dat ook? Ik werd denk ik elk uur wakker en bleef maar draaien en keren, maar ik heb hier zó naar uitgekeken!’ De nieuwe bijbelschoolstudenten zijn aangekomen op het terrein van de bijbelschool en schuifelen nog wat onwennig heen en weer.
Investeren in de levens van jonge mensen die God voor 100% willen dienen vinden wij heel belangrijk. Tijdens het Jeugdcongres van 2010 gaven verschillende jonge mensen te kennen dat ze dolgraag deze 4-jarige opleiding op HBO niveau wilden volgen. Zeven van hen konden begin februari worden geplaatst en ze zijn supergemotiveerd. ‘Het is mijn vurige wens om het evangelie te prediken en mensen voor Jezus te winnen’, ‘Ik weet me door God geroepen en wil graag mijn eigen volk bereiken’, ‘Ik wil gehoorzaam zijn aan het plan dat God voor mijn leven heeft.’
Ook Wesley (20) is begonnen met de studie. Dit is zijn indrukwekkende verhaal:

“Ik groeide op in de miljoenenstad Belo Horizonte in een gezin waar altijd ruzie was. Mijn ouders waren verslaafd aan drank en drugs, en mijn vader had allerlei buitenechtelijke relaties wat mijn moeder ertoe dreef nòg meer te gaan drinken. Mijn vader sloeg mijn moeder regelmatig in elkaar. Als 5-jarig kind voelde ik me al verantwoordelijk voor mijn ruziënde ouders en probeerde ze uit elkaar te houden; ik leed hier immens onder.
Op een dag toen mijn moeder naar haar werk was, betrapte ik mijn vader met een andere vrouw. Hij verbood mij het aan mijn moeder te vertellen, maar ik zei het toch. Die dag hebben zowel mijn moeder als ik er ongelooflijk van langs gekregen.
Ik wilde niet meer bij mijn ouders wonen, maar wèg naar mijn opa en oma in Sabinópolis die christenen waren. Maar mijn ouders wilden dat niet.
Toen ik 7 was probeerde mijn vader mijn moeder te vermoorden met een groot mes. Ik schreeuwde dat als hij dat zou doen, ik mezelf ook van het leven zou beroven; hij gooide mijn moeder tegen de grond, gaf haar nog een schop en zei dat hij haar vanwege mij dit keer niet zou doden. Ik sleepte haar naar binnen en legde haar op bed, terwijl ze onder het bloed zat. Die nacht heb ik bij haar bed gewaakt, doodsbang dat mijn vader alsnog terug zou komen om haar te vermoorden.
Gelukkig overleefde ze het, maar op een dag mishandelde mijn vader mijn moeder zó ernstig dat ze in coma raakte en in het ziekenhuis belandde. Ik was zó getraumatiseerd dat ik in doodsangst het huis uitvluchtte. Op de een of andere manier kwam ik terecht bij een vriendelijke vrouw die mij opving in haar gezin. Dat was voor mij zo’n bijzondere ervaring, om te mogen verblijven in een harmonieuze omgeving!
De dag dat mijn moeder werd ontslagen uit het ziekenhuis huilde ik bittere tranen, want ik dacht dat ik haar nooit meer levend terug zou zien. Mijn oma was ook gekomen, en heeft ons toen meegenomen naar Sabinópolis waar ik eindelijk in vrede kon opgroeien, en naar school kon gaan.
Op de zondagschool gaf ik mijn hart aan de Here Jezus en Hij heeft mijn leven totaal veranderd. Ik ben nu 20 en heb mijn ouders kunnen vergeven. Ik bid intensief voor hen, want beiden leven ze nog steeds in de wurgende greep van hun verslavingen.
Ik ben dolgelukkig want het was mijn grootste wens om de bijbelschool te volgen en hier ben ik nu. Mijn leven is er het bewijs van dat God mensen weer een hoopvolle toekomst kan geven en dat wil ik iedereen vertellen!’

Foto: de nieuwe studenten met rechts bovenin Wesley