Eigenlijk bestaat mijn verhaal uit twee delen. Het eerste deel gaat over de periode dat ik Christus nog niet kende. Dat is niet mijn favoriete deel, integendeel. Ik was een opstandige, heel moeilijke, gesloten tiener. Ik dacht dat niemand van me hield en ik hield ook van niemand. Ik was behoorlijk egocentrisch en neigde tot de verkeerde dingen. Ik ging me steeds meer verloren voelen. Vaak sloot ik me huilend op in mijn slaapkamer, terwijl ik bleef herhalen: “Niemand houdt van mij”. Ik wist niet wat liefde was.
Maar op een dag vroeg mijn broer me mee te gaan naar de kerk. Mijn vriendin had me dat ook al gevraagd, maar ik had totaal geen zin om zoveel mensen om me heen te hebben. Desondanks ging ik toch mee. Ik liep wat mee met de jeugd tot de dag dat we naar een jeugdkamp gingen. Daar werd ik echt aangeraakt en voelde dat Jezus tot me sprak. Weer terug in de kerk vertelde ik de jeugdleiders dat ik de Here Jezus wilde aannemen als mijn Verlosser. Zij baden voor me en vanaf dat moment wist ik wat echte liefde is: ik kende Jezus!
Toen begon het tweede deel van mijn geschiedenis. Wat een verschil! Nu ervaar ik dagelijks Gods liefde en genade. Ikzelf en mijn kijk op het leven zijn volkomen veranderd.
Ik wil niet zeggen dat er geen moeilijkheden meer zijn, integendeel. Soms ben ik bang of zijn de verleidingen groot, vooral op school, maar ik weet nu dat God mij helpt om te overwinnen. Hij zorgt voor mij en beschermt me, en dat geeft zoveel rust en vrede.
Op 23 april heb ik me laten dopen en getuigd dat ik “gestorven” ben voor de verleidingen van de wereld en dat ik nu voor God wil leven. En werkelijk: mijn leven is heel wat gelukkiger met Hem!