Ik ben Marli van Eijk en ik wil jullie vertellen wat God doet in mijn leven. In mijn moeders boek “Schatten uit de Duisternis” staat een hoofdstuk over mijn adoptie. Ik ben nu volwassen, en ik dien de Heer Jezus. Toen ik me bekeerde, heb ik me voorgenomen een waarachtig christen te zijn, maar die beslissing was op de achtergrond geraakt. Toen werd ik ziek, gedurende meer dan een jaar. In die tijd was ik thuis bij m’n ouders in Belo Horizonte. Dat was een “woestijnervaring”.
Tijdens mijn ziekte heeft de Heer tot me gesproken. Ik houd veel van muziek en ik speel gitaar, maar ik durfde nooit in de gemeente te spelen. Ik vond trouwens ook dat mijn leven niet zodanig was, dat ik dat doen kon. Mijn schoonzus Rute Lea leidt de worship-groep in onze gemeente in Belo Horizonte en ik mocht op de oefenavonden aanwezig zijn. God sprak tot mij, gedurende deze avonden, en ik wijdde m’n leven aan de Heer toe. Rute nam me ook mee naar een praise-congres. Tijdens dat congres kwamen drie mensen naar me toe die me niet kenden. Ze zeiden dat ik een zendingsroeping heb. Daar was ik erg van onder de indruk. Toen ik hersteld was en weer aan het werk kon, werd me de mogelijkheid gegeven te kiezen in welk semi-internaat ik wilde werken. Ik heb de plaats gekozen waar ik het minst van hield, maar waar dringend zendelingen nodig waren: Rio Vermelho.
Ik woon nu met twee meisjes die ook in het semi-internaat werken – de hoofdleidster Nubia en een groepsleidster Adriana – in een huis van de zending. Nubia is ook de worship-leidster in de gemeente in Rio Vermelho, en ik zit ook in deze groep! Ik speel nu regelmatig in de gemeente en ook tijdens de jeugdsamenkomsten. Naast het werk in het semi-internaat geef ik gitaarles aan de tieners van het jeugdvormingscentrum. Twee van de leerlingen hebben al de Heer Jezus aangenomen! We zijn aan het oefenen om over een paar maanden in de gemeente te kunnen spelen.
Ik ben hier zo blij mee! Ik vind het geweldig dat de Heer me gebruikt en dat ik Hem mag dienen met de gaven die ik heb gekregen. Ik houd nu zelfs van Rio Vermelho! In de “woestijntijd” van mijn leven heeft deze tekst me heel erg aangesproken:
“De woestijn en het dorre land zullen zich verblijden, de steppe zal juichen en bloeien als een narcis; zij zal welig bloeien (…) zij zullen aanschouwen de heerlijkheid des HEREN, de luister van onze God. Sterkt de slappe handen en verstevigt de knikkende knieen. Zegt tot de versaagden van hart: Weest sterk, vreest niet; uw God zal komen (…) en Hij zal u verlossen.” (Jes.35:1-4)
Deze tekst is in mijn leven werkelijkheid geworden.
Marli van Eijk