Voor ik gevraagd werd om bij de EZB te komen werken, kende ik het werk al omdat ik er deel van uitmaakte. Ik was leerling op de school in Sesmaria (plattelandsgebied bij Sabinópolis). Van mijn twaalfde tot mijn tweeëntwintigste woonde ik in de studentenwoningen van de EZB, terwijl ik de lagere en middelbare school doorliep.
Ik dank God voor de school en de accommodatie die de EZB in ons woongebied heeft opgericht, want anders had ik geen kans om mijn studie voort te zetten. Hoewel ik de middelbare school niet heb afgemaakt, werd ik door Janinha (toen verantwoordelijk voor de school en iemand die heel speciaal voor mij was) uitgenodigd om haar assistente te zijn op de EZB-school in Sesmaria. Ik prijs de Heer voor Janinha’s leven en voor haar geloof in mijn kunnen.
Wat voor mij een geweldige ervaring was, is dat ik een aantal kinderen heb geholpen met leren lezen en schrijven. Omdat ik me na de middelbare school geen hoger onderwijs kon veroorloven, kon ik geen assistente blijven in Sesmaria. Ik werd overgeplaatst naar het kindercentrum in Euxenita, waar een vacature was voor een leidster. Dit sloot wel aan bij mijn opleiding. Ik werd overgeplaatst in 1992 en dit jaar heb ik met trots mijn 30-jarig dienstverband bij de instelling voltooid.
Intussen ben ik getrouwd, heb kinderen gekregen en Jezus leren kennen. Vandaag dienen mijn huis en ik de Heer.
Een van de grootste uitdagingen die ik de afgelopen dertig jaar meemaakte, was het afronden van de opleiding tot leraar, in 2011. Als gevolg van een wetswijziging, moest ik een diploma halen om als leidster in het kindercentrum te mogen blijven. Het waren twee zware studiejaren, maar ik heb vol gehouden, prijs de Heer!
De beste herinnering die ik aan deze 30 jaar heb, is het vertrouwen, de genegenheid en het respect dat de gezinnen en kinderen voor mij hebben. Ik ben er trots op deel uit te maken van zo’n betrokken organisatie als de EZB.
Na zoveel jaren in de zending voel ik me bevoorrecht dat ik met mijn werk mag dienen en mee mag werken aan veranderingen in zoveel mensenlevens.
Mijn advies aan degenen die aan hun reis binnen het kindercentrum beginnen, is vol te houden en alles met veel liefde te doen. De uitdagingen zijn groot, maar met moed, vastberadenheid en geloof is het mogelijk uitstekend werk te verrichten en een gedenkwaardige erfenis na te laten.
Ik nader het einde van mijn loopbaan als leidster en ik ben ervan overtuigd dat ik goed werk heb geleverd. Ik dank God en de EZB voor het feit dat zij mij als persoon en professional hebben opgeleid en dat zij mij de kans hebben gegeven om ook anderen op te leiden.