Mijn naam is Layane, ik ben 21 jaar oud en ik wil je iets vertellen over de weg die ik heb afgelegd tot mijn bekering.
Als kind ging ik regelmatig met mijn ooms naar de kerk en bezocht ik de zondagsschool. Later ging ik naar jeugdgroepen en bezocht ik zelf kerkdiensten.
Mijn daadwerkelijke bekering vond echter pas begin 2021 plaats. Ik was toen 19 jaar oud en het ging eindelijk goed in mijn leven. In de jaren ervoor was ik in therapie omdat ik heel angstig en depressief was, maar ik kreeg weer grip op alles. Ik was blij dat ik zo vooruit ging. Ik mocht studeren aan een uitstekende universiteit, ik deed de studie van mijn dromen en ik haalde persoonlijke doelen en academische prestaties. Maar toch ontbrak er iets in mijn leven. Diep van binnen had ik nog steeds het gevoel dat er iets ontbrak en ik voelde dat het iets te maken had met mijn geloof, met mijn leven met God.
Ik zeg niet dat ik niet in God geloofde, maar ik had nooit bewust een echte beslissing gemaakt om Jezus te volgen.
Ik had toen een goed gesprek met mijn ooms (degenen die mij als kind meenamen naar de kerk) die mij altijd vergezelden op mijn wandelingen. In dat gesprek vertelde ik dat ik me ondanks de prestaties nog steeds niet helemaal gelukkig en voldaan voelde. Wijselijk vroegen ze mij wat ik dacht dat er ontbrak. Ik vertelde dat ik zeker wist dat ik Jezus Christus nodig had om mijn leven compleet te maken. Dit gesprek met mijn ooms hielp mij om echt christen te worden. Door aan hen te belijden dat ik de Heer Jezus Christus aanvaardde als mijn redder.
Hier bleef het niet bij. Ik wilde mijn bekering voltooien met de doop, om publiekelijk mijn geloof in Jezus te belijden.
In 2021 ben ik begonnen met mijn voorbereiding op de doop. De persoon die mij hierbij coachte en leerde was onze voorganger Wilson. Tijdens deze doopcursus werd ik steeds meer bevestigd in dat ik gedoopt wilde worden. Eindelijk, op 9 oktober 2022, gebeurde wat er in mijn leven ontbrak. Ik werd gedoopt. Op de dag van mijn doop voelde ik een enorm geluk, ik voelde dat het de beste dag van mijn leven was. Ik herinner me met grote genegenheid dat ik na de onderdompeling in het water met grote zorg en liefde werd ontvangen door mensen uit mijn familie en gemeente.
Sindsdien loop ik gestaag met Jezus mee. Ik vraag de broeders om voor mijn leven te bidden, zodat ik dit getuigenis kan gebruiken en zodat nieuwe jonge mensen Christus leren kennen. Ik wil meer kennis over het geloof en ervaring met de Heer hebben, om het Woord naar andere mensen te brengen die Hem nog niet kennen.