Al vanaf haar zevende mocht Ana Paula elke dag mee naar het Kindercentrum waar haar moeder Ana Tereza hoofdleidster was. Thuis was de situatie niet altijd even stabiel, omdat haar vader alcoholist was en z’n goede, maar ook slechte tijden had. Ze vond het heerlijk om mee te helpen met de leidsters die voor elke leeftijd allerlei educatieve spelletjes en werkjes met de kinderen deden. Hier leerde ze enorm van en het prikkelde haar belangstelling voor het onderwijs.
Toen ze 16 was begon ze thuis bijlessen te geven aan particulieren en na de middelbare school maakte ze plannen om pedagogiek te gaan studeren. Echter het beroep van onderwijzeres sprak haar niet aan, omdat de regering het hardwerkend onderwijzend personeel fors onderbetaalt.
Ana Paula besloot het aan God voor te leggen: “Heer, als u wilt dat ik deze studie ga volgen, zorgt U er dan voor dat ik een volledige beurs krijg”. En God opende deze deur voor haar.
Inmiddels is ze bijna afgestudeerd en loopt ze stage op een privéschool in Belo Horizonte die haar na haar studie dolgraag als (goedbetaalde!) kracht wil hebben.
In januari, aan het eind van de zomervakantie, stelde ze zich beschikbaar om een aantal lessen pedagogiek te geven op de jaarlijkse toerustingsweek voor al het personeel van de sociale projecten van BEM (Bem Estar do Menor – de sociale tak van de EZB) die het bijzonder belangrijk vindt om haar medewerkers elk jaar op hoog niveau toe te rusten zodat de kwaliteit van de zorg aan de kinderen en hun ouders gegarandeerd blijft.
Ana Paula besluit haar workshops in dit congres met: “Mijn studie pedagogiek heeft mij uitstekend toegerust om mijn beroep uit te oefenen. Maar wat mij het meest is bijgebleven, zijn de praktische lessen die ik heb geleerd bij BEM. Dus de tijd die ik hier mag geven om jullie te helpen je werk te verrijken, is slechts een kleine bijdrage voor alles wat ik hier in Sabinópolis mocht ontvangen”.
Ter afsluiting van deze week was er een mooie samenkomst waarbij Nico van Eijk een inspirerende boodschap bracht, er samen avondmaal werd gevierd en Oscar een oproep deed waarbij een van de groepsleidsters tot grote vreugde van de rest van het team haar leven aan de Here Jezus gaf.