“Lieve papa in de hemel, zegent u opa en oma, zegent u tante, zegent u papa”…
Met een serieus gezichtje legt kleine Isis van drie haar handjes op de hoofden van haar familie, die zij zojuist heeft gesommeerd op de vloer te gaan zitten van het huisje. Wat een geloof van zo’n kleintje dat al zoveel heeft meegemaakt!
Begin vorig jaar nog was zij ontroostbaar. Haar verwende en ongehuwde tienermoeder wilde haar niet meer en gaf haar aan de vader van het kind, die haar meenam naar huis. Maar kleine Isis huilde de hele dag om haar mama. Omdat zowel vader als oma beiden buitenshuis werken wisten ze niet meer wat ze met de situatie aan moesten. Daarom klopten ze bij het kindercentrum aan waar Isis liefdevol werd opgevangen en waar ze temidden van al de andere kinderen weer onbezorgd kind zou kunnen worden.
Het duurde geruime tijd voordat de peuter aan de nieuwe situatie wende, maar langzaam maar zeker begon ze zich steeds meer thuis te voelen in de groep waar ze een bijzondere genegenheid ontwikkelde voor leidster Lucilene, die zij liefkozend “tante Leninha” begon te noemen.
Van alle activiteiten in het Kindercentrum genoot Isis het meest van de dagelijkse bijbeluurtjes waar ze leerde over de grote liefde van de Hemelse Vader. Uit volle borst zong ze de liedjes mee en dronk de bijbelverhalen in.
Op dit moment is dit kleine meisje een regelrechte zegen in het huisgezin waar ze woont en trakteert het hele gezin regelmatig op de bijbelverhalen die zij in het kindercentrum hoort. Zowel de oma als zelfs de moeder kwamen onlangs naar het centrum om te bedanken wat daar voor Isis wordt gedaan. Iedereen is blij dat zij uit is gegroeid tot zo’n blij en gelukkig kind.
