Sinds het begin van het schooljaar vangen we de 3-jarige Izadora op in ons kindercentrum in Senhora do Porto. Izadora had grote moeite om te wennen aan het kindercentrum. Ze huilde tranen met tuiten, zowel bij binnenkomst als wanneer ze weer naar huis mocht. Ze bleef vaak lang verdrietig en deed niet mee met de groep. Als andere kinderen haar benaderden kon ze boos of teruggetrokken reageren.
De groepsleidster begon zich zorgen te maken, omdat ze na weken nog steeds vreselijk overstuur was als ze ’s ochtends werd gebracht. Ook haar ouders begrepen niet waarom Izadora zoveel moeite had om zich thuis te gaan voelen.
De groepsleidster en haar collega’s zochten naar een passende oplossing om Izadora vertrouwen te geven. Ze baden voor haar en vroegen de Heer om inzicht en wijsheid voor een goede benadering.
Na verschillende kringgesprekken in de klas, waarbij de groepsleidster heel bewust Izadora probeerde te betrekken en ook andere kinderen aanmoedigde om Izadora te helpen, en na veel geduld en volharding in gebed, wordt Izadora nu rustiger. Ze huilt niet meer bij binnenkomst, reageert niet meer agressief, maar ze maakt contact met andere kinderen, uit zich meer en oogt vrolijker.
Door Izadora zien we pas echt hoe machtig en wijs onze God is. Toen wij door eigen kracht niet meer wisten hoe we moesten handelen, leidde Hij ons en gaf ons geduld, liefde en vertrouwen.