U kent Aparecida misschien wel: haar foto prijkt al jaren op het wandbord van de EZB-stand. Een jong negervrouwtje, met twee kleine kinderen: een toonbeeld van mistroostigheid. Ze woont in Materlandia en werd door haar vader vanaf haar vierde jaar misbruikt. Toen ze veertien was, werd ze zwanger van haar vader. Hij nam haar mee naar de dokter, die de baby aborteerde. Vaak was ze wanhopig en eens riep ze tot God: “Laat hem doodgaan, of mij, maar zo kan ik niet verder!” Een paar weken daarna stierf haar vader. Door haar familie werd ze gedwongen te trouwen met een man die twintig jaar ouder was, en van wie ze niet hield. Ze kreeg psychische klachten en haar man zocht hulp bij een spiritistisch medium. Aparecida werd “betoverd”. Het ging steeds slechter met haar en ze wist niet meer wat ze deed. Ze liep schreeuwend en stenen gooiend op straat. De mensen vluchtten hun huizen in als ze er aan kwam. Dat ging jaren zo door, totdat de Heer ingreep. Hij legde een klein groepje eenvoudige mensen van de gemeente in Materlandia op het hart voor Aparecida te gaan bidden. Ze baden, omringden haar met liefde, waakten bij haar en dreven demonen uit. Zo werd ze bevrijd! Ze bekeerde zich, en enkele weken geleden werd een gelukkige Aparecida in de gemeente in Materlandia gedoopt.