Ga naar de inhoud

Een goed begin is het halve werk….

  • door
Marli

De zomervakantie zit er weer op in Brazilië en de Kindercentra draaien weer op volle toeren. Maar voordat dit zover was, heeft het voltallige personeel van de 7 Kindercentra weer de jaarlijkse toerustingsweek voor de sociale afdeling doorlopen, georganiseerd door de maatschappelijk werkster Denise en haar team.
De week zat boordevol interessante workshops als: veilige werkomgeving, EHBO, opvoeding, ontwikkelingspsychologie van het kind, teambuilding en jaarplanning, en speciaal voor de kokkinnen: voedingsleer en kooklessen. Ook ontspanning en een bonte avond ontbraken niet.
Dat de week ook nu weer een succes was, blijkt uit de reacties van de deelnemers:
‘Ik heb veel geleerd en ben enthousiast’, ‘Verfrissend en nog beter toegerust om mijn werk goed te doen’, ‘Mijn visie is verbreed en ik heb meer creativiteit om weer aan de slag te gaan!’

Het bijzondere van onze hulpverleningsprojecten is, dat zeker één derde van alle 86 deelnemers zelf is opgegroeid in de kinderhulpprojecten, en zich nu voor 100% inzet voor de minderbedeelden.
Eén van hen is Marli (40). ‘We hadden thuis 9 kinderen. Toen ik drie was liet mijn vader ons in de steek en daarom moest mijn moeder elke dag al om vier uur op pad om naar de boerderij te gaan waar ze 14 uur lang moest werken. Wij bleven dan alleen in de hut van takken en leem, omdat er niemand was die op ons kon passen. Mijn oudere broers en zusjes gingen bedelend langs de deuren om wat melk en brood voor ons te vragen. Soms scharrelden we wat buiten, maar speelgoed hadden we niet. Ook was er geen stromend water of elektriciteit. Het waren bijzonder moeilijke tijden voor ons allemaal.
Training werkersTótdat we hoorden dat de jongste 6 kinderen naar het kinderdagverblijf mochten. Wat een feest was dat! Elke dag onder de douche, heerlijke maaltijden, nooit meer honger, echt speelgoed om mee te spelen, lieve ‘tantes’ die voor ons zorgden, en toen we groter werden mochten we allemaal naar de beste school van het dorp. Toen ik ouder werd mocht ik naar het Tienercentrum en liep ik stage in de kinderprojecten. Ons geluk kon niet op toen mijn moeder ook nog een baan kreeg in de keuken van het kinderdagverblijf.
Nadat ik klaar was met mijn opleiding kon ik terecht als betaalde kracht in de kinderprojecten en nu werk ik in Senhora do Porto als hoofdleidster van het kinderdagverblijf. Een van mijn zussen werd secretaresse en een van mijn broers heeft nu een eigen bedrijf. Ons leven is 100% veranderd en heeft zin gekregen. Ik moet er niet aan denken wat er met ons gebeurd zou zijn als er geen kinderdagverblijf was geweest. Ik ben God bijzonder dankbaar!’

Foto rechts: Marli