Deze keer beschrijven we een wonder. Misschien denkt u dat we overdrijven, maar wanneer een meisje van nog geen drie jaar oud al vaker longontsteking heeft gehad dan het Braziliaanse voetbalelftal wereldbekers won, begrijpt u dat het niet zomaar een verhaal is.
De kleine Edilamar, geboren op het platteland van Caeté, had een vader die vaak dronken was en op die momenten haar moeder mishandelde. Op 7-jarige leeftijd koos Edilamar, of liefkozend Dila genoemd, al voor Jezus.
“Mijn grootouders werden halverwege de jaren ‘70 lid van de zendingskerk in de wijk Boa Vista in Sabinópolis en hebben daar vele jaren gediend. Na die periode verhuisden ze naar het landelijke gebied Ravena, vlakbij de hoofdstad van Minas Gerais, en stichtten daar de enige kerk in de regio. Het was in die kerk die door mijn grootouders was gesticht, dichtbij mijn huis, dat ik mijn eerste ervaringen met Christus had.
Bij ons thuis was er altijd strijd tussen mijn ouders. Toen ik een puber was, heeft mijn moeder mijn vader belaagd met een mes om ons, haar dochters, in bescherming te nemen. Op dat moment was het voor ons allen duidelijk dat we beter konden vluchten.
Ik herinner me dat mijn moeder na die steekpartij wachtte tot mijn vader het huis verliet, zodat we konden ontsnappen. Ze had al een verhuiswagen gehuurd. Die dag verlieten we het huis met het weinige dat we hadden.”
Samen met haar moeder en een zus verhuisde Dila naar een wijk in Belo Horizonte, ver verwijderd van de kerk van haar grootouders. Ze ging niet meer naar de kerk en was niet meer gelovig.
“Tijdens deze periode is niet alleen ons adres gewijzigd. Mijn houding veranderde ook. Ik begon te daten, te drinken en bezocht veel feesten.”
Op dat moment wist Dila nog niet dat haar agressieve vader niet haar biologische vader was.
“Mijn moeder had weer contact met mijn biologische vader en liet ons een DNA-test doen. Na deze test besloot mijn moeder met ons terug te keren naar Sabinópolis om bij mijn biologische vader te gaan wonen. Toen we terugkwamen op het platteland, stonden mijn moeder en biologische vader er op dat we gingen deelnemen aan activiteiten van de katholieke kerk.
Hoewel ik nu op het platteland woonde, bleef ik geïnteresseerd in daten en foute muziek. Soms voelde ik me ongemakkelijk over mijn zondige leven. Toch voelde ik zo af en toe de behoefte om met God te praten. Het zaad dat in mijn kindertijd was gezaaid, vertoonde af en toe tekenen van leven.”
Dila verlangde soms terug naar de kerk van haar kindertijd, maar daar zag haar vader niks in. Op een dag ontmoette ze een oude klasgenoot van de middelbare school, die christen was. Ze hielden contact via sms. Beetje bij beetje begon Dila’s houding te veranderen. Ze praatten veel over de bijbel en over het leven met Christus. Op een dag knielde Dila in haar kamer voor haar bed, vroeg vergeving voor haar zonden en kwam weer in contact met Jezus.
Vanaf die dag veranderde veel. In het eerste jaar na haar bekering verloofde ze zich met haar oude klasgenoot. Het jaar daarop kreeg ze de toestemming van haar vader om de diensten bij te wonen in de evangelische kerk in het centrum van Sabinópolis. Later dat jaar ging ze zelfs evangeliseren en in november 2017 trouwde ze. In 2018 liet ze zich dopen en verhuisde ze met haar man naar Guanhães. Hier leiden ze de jeugdgroep van de kerk en zijn ze betrokken bij andere activiteiten van de plaatselijke kerk.
In 2022 worden Dila en haar man trotse ouders van de kleine Amice.
Na zo’n turbulent leven wil Edilamar nog maar één ding: samen met haar man God dienen en voor Amice een voorbeeld zijn van een stabiel en gelukkig gezin.