Ga naar de inhoud

De gang van zaken in semi-internaten en jeugdcentra

  • door

De vakantie is voorbij, het nieuwe schooljaar is begonnen. In de semi-internaten zijn nieuwe kinderen gekomen. Er was weer plaats nu verscheidene kinderen naar de 5e klas zijn gegaan en onderwijs volgen op een Jeugdvormingscentrum. Alle leiders van de diaconale projecten (ca. 130 personen) volgden de halfjaarlijkse trainingsweek. Daarna knapten ze samen de gebouwen op en gaven het materiaal en speelgoed een opknapbeurt. Het ziet er allemaal sober, maar gezellig en fris uit! De kinderen (van 11 en 12 jaar) die het semi-internaat in Sabinopolis verlieten, schreven een afscheidsbrief. Enkele hartroerende passages uit de brieven:

Leidsters, ik heb alles aan jullie te danken. Ik ben steeds overgegaan en nu ga ik naar de 5e klas. Ik heb veel uit het Woord van God geleerd. Toen ik in het semi-internaat kwam, wist ik niets over God. Ik neem nu afscheid van jullie, maar ik zal jullie nooit vergeten. Sibele.

Het was fijn in het semi-internaat. Ik werd iedere dag opgevangen en kon met ieder lief en leed delen. Wat ik vandaag ben, dank ik aan het semi-internaat. Het was fijn om over God te leren en hoe met Hem te leven. Debora

Ik ga weg uit het semi-internaat en daarom schrijf ik deze brief. Ik krijg vast heel erg heimwee naar jullie. Maar ik weet dat God voor ons zal zorgen. Ik heb veel dingen geleerd over de Bijbel, alhoewel er nog heel veel is dat ik nog leren moet. Ik ben erg verdrietig. Maar ik kom volgend jaar af en toe eens kijken in het semi-internaat. Andre

Ik heb het erg fijn gevonden in het semi-internaat, want hier heb ik heel veel dingen geleerd. Ik heb geleerd om God boven alles lief te hebben, om Hem te loven en te danken voor alles wat Hij heeft gedaan. Ik ben God dankbaar dat ik een plaats kon krijgen in het semi-internaat, want als ik hier niet was gekomen, had ik al die lieve leidsters niet leren kennen. Wat ik het fijnste vond was het bijbeluurtje. Ik wens jullie toe dat God jullie zal blijven leiden. Sheila.

Waarom semi-internaten en jeugdcentra?
Omdat: 21 miljoen Brazilianen niet voldoende te eten hebben; 7 miljoen aan verschillende stadia van ondervoeding lijden.
(Bron: FAO)

Een onderzoek van het IBGE ( Nationaal Instituut voor Statistiek) spreekt zelfs over nog meer hongerigen in Brazilie: het fenomenale aantal van 50 miljoen!

Veel kinderen sterven onnodig, omdat de ouders niet in staat zijn – door onwetendheid of grote armoede – ze goede voeding en de verzorging te geven. Van elke 1000 pasgeboren baby’s in Brazilie sterven er 32 in het eerste levensjaar. In totaal zijn dat 150.000 kinderen per jaar. Van elke 3 kinderen die sterven, sterven er 2 aan de consequenties van gebrek aan schoon drinkwater.
(Gegevens van Frei Beto, in de handleiding “Honger op nul, hoe deel te nemen.”)

Deze vrouw woont 18 km buiten Paulistas, in de rimboe. Er is geen weg naar haar hutje. Ze kreeg 25 kinderen, waarvan er 19 stierven, waaronder enkele door miskramen.

Wij mogen Gods liefde tonen door het voeden en verzorgen van hongerige ondervoede kinderen, door hen te onderwijzen; door hun ouders en dorpsgenoten te helpen, door voorlichting te geven en zo nodig voeding. Zo mogen ook wij Jezus’ opdracht die Hij aan de discipelen gaf, vervullen: “Geven jullie hen te eten…” (Mat. 14:16) en de bevestiging van de Heer: “Alles wat jullie gedaan hebben aan een van de onaanzienlijksten van mijn broeders of zusters, dat hebben jullie voor mij gedaan.” (Mat. 25:40)