“Wij worden in alles verdrukt, maar niet in het nauw gebracht; wij zijn in twijfel, maar niet vertwijfeld; wij worden vervolgd, maar niet verlaten; neergeworpen, maar niet te gronde gericht.” (2 Cor. 4:8-9)
Onverwachts stapte hij mijn leven weer binnen, mijn vriend van vroeger, zomaar in een restaurantje langs de snelweg waar we even een korte pauze hadden ingelast. En terwijl ik hem aankeek leken de tussenliggende twintig jaren te verdwijnen als de ochtendnevel op een mooie herfstdag…
“Hoe gaat het met je?” vroeg ik hem. “Ach, de dokter heeft me deze week verteld dat ik nog hoogstens een paar weken te leven heb” was zijn antwoord…
Vol ongeloof keek ik hem aan terwijl een leven aan herinneringen aan mijn geestesoog voorbijtrok. Jarenlang trokken we met elkaar op, waren actief in onze kerk, de jeugdgroep, de bidstond en gingen de straat op met onze zanggroep. Hij was niet weg te denken, hoorde gewoon bij het meubilair.
Daar stond ik dan, zoekend naar woorden die maar niet wilden komen, totdat hij me aankeek met een brede glimlach en zei: “Weet je Ron, ik kan niet meer verliezen. Òf God geneest mijn lichaam, òf Hij haalt me thuis. Ik kan alleen maar winnen!”
Vaak lijkt het leven op een bokswedstrijd: soms win je een ronde, soms ga je onderuit. Maar het gaat er uiteindelijk om wie bij het laatste belsignaal overeind staat. Ik keek naar mijn vriend voor wie die laatste bel had geklonken en zag door mijn tranen heen dat hij kaarsrecht overeind stond, onbevreesd en onwankelbaar. Het leven had hem niet klein gekregen. Indrukwekkend…
Ook in Brazilië zit het niet altijd mee. Twee medewerkers zijn ernstig ziek en kort geleden verloren we totaal onverwacht twee andere teamleden: sociaal werker Carlos en voorganger Lúcio. Lúcio, de rechterhand en vriend van Oscar, had de dag vóór zijn overlijden nog gepreekt over het thema: “Ben jij bereid om God te ontmoeten?” en daarbij getuigd dat hij er klaar voor was…
Er is veel strijd gaande, maar we laten ons niet ontmoedigen, want met God zijn we meer dan overwinnaars!
In twijfel? Ja, soms. Maar nooit vertwijfeld! Neergeworpen? Af en toe, maar geenszins verslagen…
En dan mogen we deze maand weer extra stilstaan bij de geboorte van de Here Jezus die de heerlijkheid van de Vader verliet om onze zonden op zich te nemen en voor ons te sterven, zodat we in vrijmoedigheid in Gods nabijheid mogen komen.
Immanuël: God met ons. De Vredevorst, die ons een vrede wil geven die ons menselijk verstand te boven gaat.
Daarom:
Moge de baby van Bethlehem ook jou vrede geven.
Moge het kind van Nazareth je vol vreugde maken.
Moge de man van Galilea je kracht geven.
Moge de Messias van Golgotha je moed geven.
Moge de opgestane Jezus je hoop geven,
en de opgevaren Christus een voorsmaak van Zijn glorie.
Namens iedereen: Gezegend Kerstfeest en een bijzonder 2016!
Ronald en Elma Steenbeek