Uit liefde
“Wat fascineerde me en trok me toch zo aan in hem? Hele nachten liep hij luid huilend en schreeuwend rond. Het leek uit het diepst van zijn wezen te komen. Ik voelde zijn pijn, zijn eenzaamheid, zijn schreeuw om liefde… Mijn hart ging naar hem uit. Maar elke keer als ik hem probeerde te benaderen, vluchtte hij weg, om vervolgens weer luid huilend rond te gaan lopen door de donkere nacht, vol gevaren … Waarom wilde hij niet dichter bij mij komen? Waarom was hij bang voor me?
Hij kende mij niet en daarom vertrouwde hij mij niet. Zo nu en dan had ik een glimp van hem opgevangen: wat was hij prachtig, wat was hij bijzonder! Maar wat intens verdrietig dat hij er geen idee van had wat ik hem wilde geven: liefde, aandacht, voedsel, kortom: alles wat hij nodig had en waar hij in het diepste van zijn binnenste zo naar verlangde…!!
Ik moest zijn vertrouwen zien te winnen!
Toen kwam ik op het idee om tot zijn niveau af te dalen: ik begon in zijn taal te “spreken”, heel voorzichtig benaderde ik hem, en liet hem aarzelend stapje voor stapje naar me toe komen terwijl ik mijn hand naar hem uitstrekte met daarin dat wat hij nodig had: voedsel. De eerste keren naderde hij uiterst behoedzaam tot vlakbij, maar abrupt draaide hij zich dan weer om en rende weg. Angst voor het onbekende won het van zijn honger.
Maar langzamerhand raakte hij aan mijn stem en mijn verschijning gewend…
Totdat de avond kwam dat hij eindelijk uit m’n hand at en ik hem heel voorzichtig over z’n koppie aaide. Zoiets had hij nog nooit gevoeld. Een tevreden gesnor kwam uit z’n binnenste en hij wist: dit is het waar ik altijd naar heb verlangd!!
Ik heb het over onze kat Taiga, een prachtige Siamese kater met schitterende blauwe ogen. Een pareltje! Op internet kwam ik meer over het gedrag van dit dier te weten: van nature vinden ze het heerlijk om te “communiceren” en ja: wat had hij nachtenlang geroepen dat hij zich diep ellendig voelde en dat hij stierf van de honger! Verder vinden ze het heerlijk om een “baas” te hebben, iemand die voor hen zorgt, hen aanhaalt en koestert en dientengevolge lopen ze dan ook trouw de hele dag achter je aan.”
Dit interessante verhaal dat ik pasgeleden van Elma Steenbeek ontving, leerde mij een diepe geestelijke les. Wat kan ik me opeens Gods verlangen naar de mensen voorstellen. Hij ziet onze diepe ellende en eenzaamheid, hoort onze hulpkreten.
Toch heeft Hij zoveel goede plannen voor ons, zonder dat wij daar ook maar enig idee van hebben. Hij alleen kent onze bijzondere waarde en heeft er alles voor over om onze liefde en ons vertrouwen te winnen, ook al hebben wij er geen idee van met wat voor goeds Hij ons wil overladen. Vaak kennen wij Hem immers niet echt, en zijn we bang voor Hem…
En dan denk ik aan al die mensen hier om ons heen die leven in de diepste misère die de zonde hen heeft gebracht: drugs- en drankverslavingen, agressie en geweld, overspel, verkrachtingen en misbruik. Wat gaat Gods hart naar hen uit, wat wil Hij deze mensen graag een ander leven geven… Het leven waarvoor Hij hen heeft gemaakt: een leven samen met Hem.
Dan is mijn gebed: “God, gebruik ons om Uw liefde door te geven. Geef ons Uw hart om te voelen, Uw ogen om te zien. Geef dat onze mond uw blijde boodschap mag verkondigen, dat onze handen mogen geven, onze armen mogen omhelzen en onze voeten ons zullen brengen waar U wilt dat wij een zegen zijn!”
Dank u wel als u voor ons bidt of ons financieel helpt. Samen mogen wij het verschil maken!
Oscar en Melina van Eijk