Wat een ontzettend bevoorrecht mens ben ik toch! Het raam van mijn kantoor kijkt namelijk uit over de speelplaats en de eetzaal van het Kindercentrum van de Bem Estar do Menor* in Sabinópolis en elke dag kan ik de “muziek” horen van blijde kinderstemmen tijdens het spelen of het verorberen van een heerlijke maaltijd.
Wat zijn kinderen toch heerlijk spontaan in het uiten van hun emoties – eigenlijk zouden wij als volwassenen eens de tijd moeten nemen om daar bij stil te staan en er naar te luisteren. Maar zijn wij vaak niet veel te druk met “belangrijkere” dingen?
In feite is er sinds de tijd dat de Here Jezus op aarde was niet zoveel veranderd: ook de discipelen dachten er zo over. Maar in Mattheus 18:1-12 lezen we dat Jezus, vol wijsheid en liefde, een kind bij zich riep en in hun midden plaatste, om een gesprek te beginnen waarvan het onderwerp de discipelen wèl interessant genoeg leek: “Wie is de grootste in het Koninkrijk der hemelen?”
Het antwoord dat Jezus echter geeft is recht in de roos: “Voorwaar, Ik zeg u, wanneer gij u niet bekeert en wordt als de kinderen, zult gij het Koninkrijk der hemelen voorzeker niet binnengaan. Wie nu zichzelf gering zal achten als dit kind, die is de grootste in het Koninkrijk der hemelen. En een ieder die zulk een kind ontvangt in mijn naam, ontvangt Mij”.
Wat zijn nu eigenlijk de karaktereigenschappen van een kind die hem aanmerken als ”de grootste in het Koninkrijk der hemelen”?
Er zijn talloze lessen die wij van kinderen kunnen leren, maar ik zal er slechts een paar noemen.
Een kind vertrouwt – hij twijfelt niet aan de beloften die hem worden gedaan en heeft de zekerheid dat datgene wat hem beloofd is ook zal gebeuren. Dat is een houding van geloof van het puurste en diepste soort: geloven zonder te twijfelen.
Een kind voelt zich van nature veilig – hij geeft zich over aan de zorgen van anderen, zonder zich af te vragen “Zal ik wel te eten krijgen?”, “Laten ze me niet vallen” of “Wie zal mijn kleren wassen?”
Hoe vaak vergeten wij als volwassenen de woorden van onze Heer in Mattheus 6:25 en 33: “Daarom zeg Ik u: Weest niet bezorgd over uw leven, wat gij zult eten of drinken, of over uw lichaam, waarmede gij het zult kleden. Is het leven niet meer dan het voedsel en het lichaam meer dan de kleding… maar zoekt eerst Zijn koninkrijk en Zijn gerechtigheid en dit alles zal u bovendien geschonken worden”.
Een kind is niet berekenend – hij gaat geen vriendschap aan met het doel er iets voor terug te krijgen. In dit opzicht is hij nederig, en Jezus zegt: ”Gelukkig zijn zij die nederig zijn, want het Koninkrijk van de hemelen is voor hen bestemd”.
Hoe vaak gebeurt het niet dat wij God zoeken omdat we er iets voor terug willen krijgen of omdat we gezegend willen worden, en niet gewoon omdat we van Hem houden of omdat we tijd met Hem door willen brengen?
Mijn gebed is dat wij, als volwassenen, deze diepe waarheden van de kinderen mogen leren. En dat we tegelijkertijd deze onbevangen schepselen mogen beschermen tegen het kwaad van deze wereld, dat we hen een veilige omgeving mogen aanbieden waar ze zich ten volle kunnen ontwikkelen. Dat is waar wij ons als Bem Estar do Menor* voor in willen blijven zetten.
Wij zijn ieder die ons in deze opdracht bij wil staan ontzettend dankbaar. Moge God u rijkelijk zegenen.
In Christus verbonden,
Daniel van Eijk
Foto: Daniel en Silene met hun dochters Nicole en Daniele
* Bem Estar do Menor is de sociale tak van de EZB in Brazilië, die geleid wordt door Daniel en Silene van Eijk.