Zacht en blij klinken de tachtig vrouwenstemmen op tot lof voor God. Het waren intensieve, maar heel goede dagen, deze toerustingsweek voor alle medewerkers van de Kindercentra. Samen hebben ze dan ook heel wat gedaan: nieuwe kinderliedjes ingestudeerd, verschillende spelletjes geleerd, diverse creatieve werkvormen uitgeprobeerd, allerlei workshops over uiteenlopende onderwerpen bijgewoond, samen de jaarplanning gemaakt. Wat als bijzonder waardevol werd ervaren was dat er dit jaar een aantal dagen een christelijke psychologe aanwezig was die over verschillende onderwerpen les gaf, maar waar tevens iedereen die dat wilde een of meerdere gesprekken mee kon hebben. Deze specialiste die zich ook inzet voor de weduwengroepen, was speciaal met een assistente uit Belo Horizonte overgekomen, waar zij ook lid is van de gemeente.
Iemand die dit jaar extra in het zonnetje werd gezet was Ana Tereza die al vele jaren verbonden is met de kinderprojecten en die deze week 50 werd. Ana werd geboren in een arm gezin, maar kwam al jong in aanraking met Nico en Trijnie die destijds hun buren waren. Haar vader, een gewelddadige alcoholist en rokkenjager, kwam radicaal tot bekering, toen Ana nog een klein meisje was. Hij nam zijn kinderen mee naar de gemeente, ze gingen naar de zondagschool, en zo groeiden zij op met het Evangelie. Echter als tiener wilde Ana haar eigen weg kiezen, wat uitliep op een zwangerschap en een ongelukkig leven. Soms herinnerde ze zich de liedjes die ze geleerd had op de zondagschool, en God werkte aan haar hart, zodat ze de weg terug vond naar Hem en naar de gemeente. Ze trouwde met een man die ook een gebroken leven achter de rug had. Hij zei : “Ik heb haar vergeven, en zij heeft mij vergeven, en samen zijn we opnieuw begonnen.”
Ana Tereza bleek leiderscapaciteiten te hebben en al gauw werd ze groepsleidster in het Kindercentrum van Sabinópolis, daarna hoofdleidster, en op dit moment is ze de supervisor van de 7 Kindercentra. Zij vecht voor de rechten van “haar” kinderen, die nogal eens gediscrimineerd worden op de scholen, omdat ze uit achterstandsgezinnen komen. We zijn dankbaar voor Ana Tereza, voor wat God in haar leven gedaan heeft en doet; ze is een instrument in Gods hand om kinderen en hun families te zegenen.
De week werd afgesloten met een bijzonder moment van gebed voor elkaar en voor de kinderprojecten.
