In Brazilië staat Kerst vaak centraal als de belangrijkste viering op de christelijke kalender. De geboorte van onze Verlosser is zeker een feest waard, maar wij geloven dat Zijn offer de hele geschiedenis voor altijd heeft veranderd. Daarom besloot de kerk in Guanhães de diepere betekenis van Pasen opnieuw te beleven, door drie indrukwekkende dagen (18, 19 en 20 april) stil te staan bij de gebeurtenissen rondom Christus’ offer.

Op vrijdagavond werden we diep geraakt door een dans die de vernedering, de pijn, het lijden, de kruisiging en de dood uitbeeldde. De laatste, hartverscheurende scene luidde: “Jezus roept: ‘Het is volbracht!’ Daarna zegt Hij met een luide kreet: ‘Vader, in Uw handen leg Ik Mijn geest.’ En Hij sterft. In mijn plaats en in de jouwe.” Velen hielden het niet droog en gingen in stilte en vol verdriet naar huis.
De volgende dag was het Stille Zaterdag. Voorganger Daniel van Eijk leidde een serene meditatie over Psalm 13. De psalm werd keer op keer gelezen, zodat we over elk vers konden nadenken. Een diepe stilte vulde de ruimte tijdens de preek; geen enkel geluid verbrak de rust. Opnieuw vertrok iedereen in opperste stilte.

Zondag barstte los in een explosie van vreugde! Onze Koning is opgestaan! De viering begon met een toneelstuk over Johannes 20, waarin Maria het lege graf vindt en ontdekt dat Hij leeft. De kinderen brachten dit verhaal prachtig tot leven met hun spel en zang. Ook een bijbelkring gaf een ontroerende muzikale presentatie. Voorganger Philippe bracht een krachtige boodschap van geloof en vertrouwen: in Hem kunnen we geloven, op Hem kunnen we bouwen, en Hem zullen we van aangezicht tot aangezicht zien, zelfs wanneer we de dood tegemoet treden.
Tijdens deze bijzondere dienst vierden we het Heilig Avondmaal en mochten we vier nieuwe bekeerlingen verwelkomen in de familie van Christus. De dag werd afgesloten met een gezamenlijke lunch, waarvoor elke familie een heerlijk gerecht meenam om te delen.
We geloven dat we ons doel hebben bereikt. We hebben het immense offer van Christus’ dood en opstanding als gemeente samen doorleefd.
Hij leeft! Hij heeft de dood overwonnen! Hij is opgestaan!